تلفن فوبیا (Telephone Phobia) براساس چیزی که تو ویکیپدیا گفتن، عدم تمایل یا ترس از برقراری ارتباط با مردم از طریق تلفن و یا بطور خلاصه ترس از تلفن/موبایله. در سال ۱۹۹۳ حدود ۲/۵ میلیون نفر در بریتانیا، تلفن‌فوبیا داشتن. این فوبیا یکی از زیرشاخه‌های سوشیال‌فوبیاس یعنی ترس از برقراری ارتباط اجتماعی.

ترس از جواب دادن به زنگ تلفن ممکنه از خود صدای زنگ تلفن شروع بشه. به عبارت دیگه فرد با شنیدن زنگ گوشیش دچار اضطراب میشه و به نوعی از حرف زدن و پاسخ دادن به شخص تماس گیرنده، احساس ترس، نگرانی یا ناراحتی می‌کنه. بنابراین از جواب دادن به تلفن طفره میره. مسئله فقط در جواب دادن خلاصه نمی‌شه و فرد تمایلی به زنگ زدن هم نداره و معمولا پشت تلفن دچار استرس، تپش قلب، لرزش صدا، تعریق و سایر اعلایم اضطراب می‌شه.

با توجه به اینکه امروزه برقراری ارتباط تلفنی حتی با وجود ابزارهای ارتباطی متنی غیر قابل اجتناب است، این فوبیا می‌تونه مشکلات جدی برای فرد به وجود بیاره.

برای درمان این ترس همانند دیگر فوبیا‌ها نیاز به روان‌درمانی است.

تلفن فوبیای من

متاسفانه این بیماری مشکلات زیادی برای من به وجود آورده و وقتی موضوع استرس‌زا تر می‌شه که چند بار از تماس با کسی که کاری داره طفره رفتم و اگر قبلا هم مشکلی نبوده الان مسئله جدیدی با عنوان «چرا جواب تلفن نمی‌دهی» پیش اومده.

علت به وجود اومدن این فوبیا در من ریشه در کودکی و خانواده داره. دوره‌ای خیلی این موضوع شدید بود اما با وجود کمتر شدنش کماکان مشکلات جدی به وجود میاره. یکی از آزاردهنده‌ترین مسائل، کمتر شناخته شدن این مشکل و درک نشدن از طرف بقیه است. بارها پیش اومده که مخاطبی فکر کرده با اون مشکل یا خصومت شخصی دارم. انگشت‌نما شدن و تمسخر با این عناوین که « این یارو جواب تلفن بلد نیست بده» هم که جای خود دارد.

راه حل های من برای درمان تلفن فوبیا

خب نمیشه که دست روی دست بزاریم. باید بتونیم به همدیگه در این مورد کمک کنیم. قطعا همه توان یا تمایل روان درمانی نداریم.

۱. زنگ گوشی: اگه گوشیتون سامسونگه، Ringtone ای درش هست به اسم Crossing a River به شدت برای من تاثیر داشته. میوت کردن یا ویبره مشکل رو حادتر کرد. اما نشستم و همه رینگتونا رو گوش دادم و یکیش که اضطراب کمتری القا می‌کرد گذاشتم.

۲. دست پیشو بگیر: وقتی یه تماسی رو به دلیل استرس جواب ندادین، قبل از اینکه مجددا زنگ بزنه شما پیشدستی کن. بدون فکر کردن و یکباره انجام دادنش بهتر نتیجه میده.

۳. تغییر لوکیشن: شاید صحبت نکردن جلوی بقیه آدما اضطراب رو کمتر کنه ولی چیزی که متوجه شدم جابه جا شدن و مثلا رفتن به یه اتاق دیگه برای صحبت تاثیر مثبتی برام داشت. تلفن‌هایی که خیلی استرس‌زا هستن رو کلا بیرون از خونه حین راه رفتن انجام میدم (البته اضطراب اینکه دزد گوشیمو بزنه گاهی وجود داره!)